တိမ်စိုင်တွေ ကင်းမဲ့ …
အရောင် ပြယ်လွင့်တဲ့ညတွေ...၊
အရာရာဟာ လ ဖွက်ထားတဲ့
လိပ်ပြာ…။
မျက်ကန်းတစ္ဆေဖွတ်ထားတဲ့
အတိတ်ဟာ...၊
မျှော်လင်းခြင်းအချို့ရဲ့
တိုက်စားမှုနဲ့အတူ၊
ညကို စစ်ကူ ခေါ်နေလေတယ်...။
အငွေ့အသက်ကင်းမဲ့တဲ့
ကောင်းကင်...
သစ်လွင်ပြယ်လွင့်နေတဲ့
ပန်းချီတစ်ချပ်အောက် …..၊
အတိတ်ရဲ့လေပြေ … ၊
စိတ်ရဲ့ တစ္ဆေတစ်ကောင်လို …
လွမ်းဆွတ်မှုတိုင်းဟာ
မိုးစက်တွေလိုပဲ
ထစ်ချုန်းနေလေရဲ့ … ။
နေ
