တစ္ခါက

တစ္ခ်ိဳ ႔ ညေတြက ေမွာင္လြန္းတယ္
ေယာင္ယမ္း တိတ္ဆိတ္ မလင္းတတ္ သလိုပဲ ၊
မကာခ် ႏိုင္တဲ့ တံခါးရြက္ၾကားမွာ
ေလ၀င္ခ်က္ေတြ ရွိေနခဲ့ရဲ ႔

ဇာတ္သိမ္းခန္းက ကြာဟလြန္းတယ္
ငါ့လက္ေတြက တစ္စံုတစ္ရာကို ေရးဆြဲေနတုန္း ၊
မုိးစက္ေတြသာ ျပာက်သြားတယ္
ငါ့ေျခလွမ္းေတြက ဇြဲေကာင္းေနတုန္း

ႀကိတ္မွိတ္ပိတ္ပစ္
ငါကုိယ္တုိင္ပဲ သိမ္းခဲ့တဲ့ ဇာတ္က
ငါ့အိမ္မက္ေတြ ကို ေျခာက္လွန္႔
တစ္ခါတစ္ခါ မီးတစ္ပြင့္လုိ
တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ ေတာက္ျပေနတုန္း ၊

ေျခာက္ေသြ ႔ ေနတဲ့ ႏွင္းဆီပြင့္ဖတ္ေတြ ရွိမယ္
မခမ္းေျခာက္ႏိုင္တဲ့ မုိးေရစက္ေတြရွိတယ္
ထံုးစံအတိုင္း တစ္ခါတစ္ခါမွ လင္းတဲ့
မီးမလာတဲ့ ညေတြႀကီးရယ္ ၊

ငါျဖဲပစ္ခဲ့တဲ့ အတိတ္စာမ်က္ႏွာေတြ
အခုိးအေငြ႔ အျဖစ္ေပ်ာက္ကြယ္
ဒါေတာင္ စာအုပ္ထဲက အနားစေတြက
အရာရာကိုျပန္ကာလွန္ကာ
 ေျပာျပေနတုန္း.....။ ။